dinsdag 29 november 2011
Ushuaia - Canal Beagle
Gisterochtend zijn we met een bootje het Beagle Kanaal op geweest. Er waren verschillende aanbieders, dus we hadden aan het meisje van het hostel gevraagd welke het leukst was. "Well, this one is really big and goes really fast and you're with a lot of people. This one uses a small boat, takes its time and you get a beer on your way back." Kijk, keuze snel gemaakt.
We waren inderdaad maar met z'n tienen en er was inderdaad bier en warme chocolademelk. Iets na tien uur voeren we uit en de eerste stop was bij een eiland met allemaal zeeleeuwen. In tegenstelling tot de zeeolifanten zitten zij nu in het paarseizoen, dus er zaten ook wat mannetjes bij. Net een beer, met die grote, harige kop. De dieren op Peninsula Valdes waren ook in het wild, maar dit voelde nog veel echter. Weg van de mensen, op hun eigen kleine, rotsige eiland, lagen de mannen met hun harem. Over een half jaar zitten juist zij bij Peninsula Valdes, daar brengen de jongen hun eerste maanden door. Gaan ze voor het eerst het water in, wat de reden is dat het dan Orka-hoogtij is daar. We zagen verder nog vogels die op pinguins lijken, alleen dan vliegend, en een eendensoort die juist helemaal niet kan vliegen.
Het is gek om de sneeuwtoppen te zien zo dicht boven zeeniveau. Er groeien hier ook planten die normaal alleen op 5000m hoogte voorkomen, omdat de temperatuur hier gedurende het het hele jaar vrij laag is. Oftewel: het is hier koud en ik was blij dat ik m'n muts mee had, maar je moet er wat voor over hebben. Het is namelijk wel een mooi uitzicht, scherpe bergpunten, de zon weerkaatst op de sneeuw. Achter ons Ushuaia, Argentinië, voor ons één van de Chileense eiland. Nog 1000km naar beneden en je bent op Antarctica. Ik probeer me voor te stellen waar op de wereldbol ik nu ben, maar het is zo zuidelijk dat het me haast niet lukt. Alsof je een globe probeert te kietelen, ergens in een verborgen hoekje onderaan, daar zitten we. Ik voel mijn wereld groeien, want het beeld dat ik van haar had, voldoet niet meer. Ze gaat mijn voorstelling te boven.
Labels:
Argentinië,
The world is my home,
Zuid-Amerika
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik ga dood van liefde voor die beesten. Geweldig! Jaloers! Gaaf! Zo mooi eva, alleen maar alles.
BeantwoordenVerwijderenWat zien die mannetjes er imposant uit zeg!
BeantwoordenVerwijderenYou make me want to tickle the globe!
BeantwoordenVerwijderenecht geweldig, deze stukjes van jou. Hetis net alsof ik ook een beetje daar ben! Overigens vind ik het ook heel apart dat ik daar sneeuw zie. Als ik aan argentinie denk, denk ik toch aan zon. Maar dat maakt het juist uniek!
BeantwoordenVerwijderenIk val van de ene verbazing in de andere; dat dit ook onze wereld is, bizar, en dat jij daar nu gewoon bent, nog bizarder
BeantwoordenVerwijderenWow wow wow...
BeantwoordenVerwijderenGod I love that last picture of you. Besides that I can only say 'wow' and try not to look like an idiot with her mouth open an jealousy drooling out.
BeantwoordenVerwijderen