Drie dagen

Het is verbazingwekkend hoe snel je je aan mensen kunt hechten. Drie dagen is meer dan genoeg.

Genoeg om namen uit te wisselen en oppervlakkige gesprekken te voeren. Genoeg om daar voorbij te gaan. Genoeg om niet per se te hoeven praten, te luisteren naar de stilte.

Genoeg om te lachen, wat heb je aan schaamte? Zonder je om te kleden kun je de hot spring niet in. Iedereen heeft het koud en soms last van het eten. We hebben allemaal een verhaal, dat hoeft niet hetzelfde te zijn om toch herkenning te vinden.

Het is genoeg om te praten over werk, dromen, ambitie en verlangen. Om met elkaar, maar ook om elkaar te kunnen lachen. In de kou onder de sterren met een slechte fles wijn, op zoek naar bekende sterrenbeelden nu we het zonder Poolster moeten doen. We praten over wat we het liefst willen doen, dat we dat niet weten. Serieuze gesprekken, tot er weer sterke verhalen tussendoor komen. Ik tel het aantal keer dat hij fuck zegt, maar raak de tel kwijt. Ongetwijfeld net zo vaak als dat zijn hart groot is. We discussiëren over dierenrechten terwijl alle carnivoren aan tafel genieten van hun stuk vicuña.

Genoeg om verwondering te delen, herinneringen te maken. Het is genoeg om te vergeten dat het maar drie dagen zijn. Genoeg om plots echt afscheid te moeten nemen. Meer dan genoeg om te missen.