Open brief

Via Joel Zimmer

Ik heb je nog nooit gezien, maar ik weet dingen van je:
Soms word je wakker en vraag je je af hoe je de dag door moet komen.
Er zijn dagen dat het voelt alsof je gefaald hebt als ouder of als kind, als man of als vrouw, als mens. Af en toe weet je zeker dat je de enige bent die zich zo voelt - niemand anders is zo onbeduidend als jij.

Ik weet dit, omdat je een mens bent. En iedereen voelt zich soms zo.
De vrolijke buurvrouw van de overkant; de bankdirecteur die elke dag dezelfde stropdas draagt; de postbode die 's ochtends vroeg fluitend door de straten loopt; het kind dat de mooiste tekening maakt.
Iedereen.

Het is goed om aan jezelf te twijfelen. Niet constant, maar vraag jezelf gerust eens af of je wel bent wie je wil zijn. Of je wel werkt aan wat je wil. Of je je vrouw wel vaak genoeg zegt dat ze prachtig is. Of je de postbode wel gedag zegt als je naar je werk gaat. Of je wel lacht. Of je wel leeft.

En als het antwoord 'nee' is, wees dan niet te lang verdrietig. Twijfel nooit aan wie je bént, alleen aan wat je doet. Als het voelt alsof je faalt, bedenk dan dat je alleen jezelf tekort doet. En maak dan de keuze waar je hele leven om zal draaien: stel je je dromen bij aan wat je doet - of pas je je acties aan aan je dromen?

Volg je wat je vertrouwd is of wat je niet kent? Houd je alles bij het oude of zet je een nieuwe keten in gang? Ben je het middelpunt of het begin?

Ik ken je niet en zal je waarschijnlijk nooit ontmoeten, maar ik wilde je dit graag vertellen: doe vandaag eens iets wat je gister niet deed. Glimlach eens naar een vreemde of, beter nog, schrijf hem of haar een brief. Voor mijn part kopieer je deze, stop hem in een envelop, lik hem dicht (is er toch nog iets echt van jou) en geef hem weg. Doe eens iets geks. Probeer eens iets wat je normaal nooit zou doen. Hoe kan je weten dat het je niet bevalt als je het nooit hebt geprobeerd?

Doe vandaag eens gek, want het leven is al gewoon genoeg. Morgen mag je weer mee in de stroom van alles, als je dat wil.