Dit voelt weer net als vroeger.
"En, Eva, heb je je kamer opgeruimd?"
Ik kan wel uitleggen waarom mijn huis nog niet van onder tot boven netjes is, maar uiteindelijk betekent het dat ik het dus niet belangrijk genoeg vond. Ja, ik heb ontzettend veel gewerkt de afgelopen maand. Ja, ik was druk. Maar er is altijd tijd genoeg om het belangrijkste te doen, en dat was dit niet.
Het maakt ook niet zo veel uit - ik doe wat ik wil doen, en als ik iets blijkbaar niet genoeg wilde, vind ik het ook niet erg dat ik het niet deed. Dus heb ik mezelf de vraag gesteld wat ik dan wél belangrijk vind. Waar loop ik tegenaan, wat kan een opfrisbeurt gebruiken?
Er kan altijd meer gedaan worden, maar laten we bij het begin beginnen. Wat het meest toe was aan opruimen, uitruimen, bleken niet de sokkenla, de keukenkastjes of de zolder te zijn. Nee, dat waren mijn dagen en mijn hoofd. Gelukkig werk ik met ingang van deze maand nog maar 4 dagen per week, wat bijna 2 dagen aan 'extra' tijd betekent. Wat een luxe. Al dat werken was ook steeds mijn excuus om amper te sporten. Geen zin, te moe, te glad, te lui. Nu ik vanochtend alweer voor de vijfde keer in anderhalve week mijn hardloopschoenen pakte, merk ik weer hoe goed het me doet. Het brengt meer ruimte in mijn hoofd.
Goed, die basis is er dus. Wat volgt? Wat is te vol, wat overspoelt me, waar wil ik graag vanaf? Ik heb een lijstje van praktische, concrete dingen. Inmiddels is een aantal van die dingen afgevinkt, de rest volgt in de loop van de komende dagen. Ik ben benieuwd wat het me oplevert en of dat genoeg is, of dat de lijst zichzelf automatisch aanvult. Wordt vervolgd dus!
Meer tijd hebben voor jezelf is heel erg fijn :)
BeantwoordenVerwijderen