Vrijheid op de top van een berg.

Om 6.00 opstaan om nog voor de hitte klaar te zijn met de tocht. Pas om 1.00 gaan slapen omdat we wakker werden gehouden door een pad. Een groene met gele stippen.

De woeste kliffen, de groenblauwe zee, de dorpjes in de verte. Zeurgeulen in de grond. Wildernis met een touw - een pad. Uitrusten op een kiezelstrand dat nog prachtiger leek na die inspanning. Boommannetjes.
 
Denken dat je klaar bent en het goede pad niet kunnen vinden. Nog veel te lang steil omhoog moeten lopen tot je denkt dat je benen ontploffen. Denken aan ijs en cappuccino. Vreselijk irritante zussenpraat.

Vrijheid voelen.

Dromen.

Minder vroeg opstaan, omdat slaap ook belangrijk is. Negeren dat mijn enkel nog pijn doet en toch gaan. Nog mooiere uitzichten. Vliegen in mijn oren. Klauteren. Zweten.

Glimlachen om herders met schapen - dat kennen we hier amper meer. Het lawaai van sprinkhanen.
De stilte van sprinkhanen voor de storm. Donkere wolken. Klauteren en bijna uitglijden in de regen.

Gillen en rennen.

Lachen.