vrijdag 14 januari 2011

Alles en meer.



Ineens verlang ik ernaar om met mijn liefsten in de auto te stappen en te rijden tot we niet meer willen. Een grote auto, vol met al mijn vrienden, of gewoon alleen samen met mijn lief op stap. We zingen mee op de toppen van onze longen, of zachtjes terwijl we in gedachten verzonken zijn. In de spiegel zie ik hoe zij die me zo dierbaar zijn, ook van elkaar houden.



Ik wil met Vriendje door Zuid-Amerika rijden, tot de wereld op houdt en de onze groter wordt. Met BV in een oud Volkswagenbusje naar het zuiden rijden, met de zee aan onze rechterhand volgen we de juiste weg. Terwijl ik rijd, bedient zij de muziek en zwaait naar charmante mannen - of andersom. Met LV wil ik zingen dat wij wellicht degenen zijn die elkaar redden en haar niet hoeven aankijken om te weten dat we beiden glimlachen, omdat het waar is. Met hen wil ik naar Spanje, Portugal, Zweden, Frankrijk, waar dan ook. Er is geen doel nodig



Tot de zon overal is, tot de sneeuw mijn zicht belemmert, tot de bergen me tegen proberen te houden en verder nog wil ik gaan. De wereld strekt zich als een weg voor me uit. Alles is voor mij, voor ons. Ik wil brood kopen in Frankrijk, me verwonderen over de taal in Scandinaviƫ, "vino blanco" bestellen en proeven van alles. Zoete aardbeien en verse mango. Standaard een bikini dragen onder mijn korte verwassen spijkerbroek en witte hemdje. Ik wil aan het strand zitten en me herinneren hoe ik ooit, in het donker, op een rood kleed lag en haar vertelde dat grijs nooit eerlijk is - en me niet voor kunnen stellen wat ik daar mee bedoelde. Zien hoe het zonlicht in mijn huid kruipt en alles lichter maakt.



Op de top van een bergtop wil ik het onweer niet langer slechts figuurlijk aan zien komen. Met mijn rug tegen de auto geleund zal ik vlekken in mijn kleren maken en het uitzicht voor me bewonderen terwijl ik de laatste bladzijdes van Mole vul. De wind door mijn haren en mijn dromen voor ogen, zand en gras onder mijn blote voeten. Op mijn rug draag ik wat ik nodig heb; wie ik nodig heb zijn bij me.

Geef me de geluiden van de wereld zoals ik wil dat hij is, geef me lucht, geef me vieze voeten en rode wangen, geef me sterke benen en haar dat oplicht in de zon, geef me jouw handen om vast te houden en de mijne om in de lucht te gooien, geef me een stem die kan zingen en lachen en fluisteren dat ik er zo van hou, geef me mensen met een hart nog groter dan het mijne en een mond die een taal spreekt die ik instinctief ken,  geef me kleur, geef me zwart en wit, geef me het heelal om klein te zijn en de ruimte om te groeien,

geef me woorden om mee te schilderen en zo meer levens dan het ene dat ik leef.

7 opmerkingen:

  1. Liefde, dit.
    Ga je een keer mee dansen in Doornroosje, op Omen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. I wanted to comment on this one sentence being perfect, but then they kind of all were and I couldn't pick a favorite. Sorry.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beautiful =)
    En The Omen. Brengt me terug naar een avond in mei, waar ik met mijn regenlaarzen in de modder stond te dansen bij The Prodigy op Pinkpop. Dat was geweldig =)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat een heerlijke woorden. In gedachte was ik al op reis. en de muziek ook, mooi. Je bezorgd me weer eens reiskriebels.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eva, hoe jij toch elke keer van die prachtige stukken weet te schrijven, zo ontzettend mooi.

    BeantwoordenVerwijderen