Er zijn dingen die me bang maken. Met opgeheven hoofd loop ik ze tegemoet, ik doe geen pas opzij. Veel dingen die je bang maken, zou je juist moeten doen.
Soms ben ik boos, vaker dan ik wil. Soms is boos eigenlijk ook een soort van bang, maar dat terzijde. Ik streef ernaar ook dan rechtop te blijven staan, juist dan. Het is zo makkelijk om weg te rennen, in een hoekje te zitten mokken. Oneerlijke wereld, arme ik. Maar wie heb ik daar mee? De wereld draait wel door.
Wanneer jij hebt wat ik wil, heeft het geen zin het van je af te pakken. Ik wil de dingen die ik heb zelf verdiend hebben. Als je leert hoe iets te krijgen, leer je ook het te houden.
Ik ontdekte het verschil tussen acceptatie en goedkeuring en dat iets soms goed is zoals het is, omdat het iets is dat verandert.
Dus kom maar op wereld. Maak me maar bang, haal het bloed onder mijn nagels vandaan en wijs me op wat ik nog niet heb. Het enige wat je me brengt, is motivatie. Je maakt me sterker met alles wat je zegt of verzwijgt, doet of achterwege laat.
Boosheid zorgt voor beweging en is daarom fijner dan verdriet. En strijdlust is bewonderenswaardig.
BeantwoordenVerwijderenIk snap je.. ik ben ook bang. Vandaag hoorde ik dit: je hart volgen is angst overwinnen. Dat zorgde ervoor dat ik het (iig voor nu) minder eng vind om bang te zijn.
BeantwoordenVerwijderenOh wat een sterk stukje Eva. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Zo hoort het.
BeantwoordenVerwijderen