Tabouleh. Babaganus. Ananassap. Sappige tomaten. Ik houd zo van goed eten. Ik houd ook van met mijn voeten in de branding, maar misschien nog wel meer van een plekje in de schaduw, lezen in een oase van rust. Enigszins gefrustreerd omdat ik zoveel woorden op moet zoeken - waarom is mijn vocabulaire nog steeds niet groter? - maar ik houd vol. Ik wil op een dag de taal niet alleen spreken, maar beheersen.
Ik wil zoveel, maar gister wilde ik niets meer dan een fijn plekje, een boek, muziek en wat rust. De nacht daarvoor had ik maar vier uur geslapen, mijn hoofd was vol, en een beetje wiegen, luisteren naar zachte tonen en de klanken van deze taal was genoeg. De rest van wat ik wil, de woorden in mijn hoofd, schoof ik voor me uit. Alles op zijn tijd. Als ik iets heb geleerd, is het wel dat het soms goed is dingen te laten gaan. Hoe vaak heb ik mezelf geforceerd iets te doen, omdat ik vond dat het moet. Hup Eva, duidelijkheid nu, toe dan, aarzel niet zo, forceer het maar. Niet meer. Ik laat het gaan, laat het borrelen. Het heeft geen zin te definiëren als alles nog vaag is. Soms groeien dingen beter in mijn afwezigheid, als ik niet ieder moment van de dag probeer te achterhalen "wat de precieze stand van zaken is".
Dus ik luister naar muziek. Ik lees. Ik leer. Ik laat los. Ik verkies groeien boven bouwen. Water, zon, tijd - zie hoe groot we worden.
Ziet er weer heerlijk uit, zo fijn dat je dit allemaal deelt. Heb gisteren trouwens het Franse woord voor "dakpan" geleerd. Kan me dus helemaal vinden in je woordenfrustratie. Maar heb vandaag 2 franse boeken gekocht en daar heb ik wel heel veel zin in :)
BeantwoordenVerwijderenDie foto met het zand op je voeten, dat is voor mij de ultieme zomer.
BeantwoordenVerwijderenIk lees het al, je zit helemaal in je boek. Wanneer loop je met je voeten over het Balinese strand? Come, reza, ama.... en 'borboteando'... staat dat ook in je woordenboek ;-) Mooie foto's.
BeantwoordenVerwijderen