Sevilla

 

George Orwell lezen op het Plaza de España

Voor het eerst bezocht ik Sevilla. Ik had haar vanuit de lucht zien liggen, het vliegveld ken ik maar al te goed, maar aan het verkennen van Sevilla zelf was ik nog niet toegekomen.

Sevilla was ijs eten bij de Giraldo, een praatje maken met de Spaanse jongen die ons een heel duur ijsje verkocht en vertelde dat hij vaak in Tilburg kwam. Lopen langs alle winkels vol fel gekleurde jurken. Overal sinaasappelbomen. Het water met daarnaast bomen vol prachtige paarse bloemen. De Gouden Toren, de vele parken, lezen en soezen op het Plaza de España. De studenten die met hun boeken onder hun arm door de brede straat lopen.

De combinatie van oude pracht en de kleine, smalle straatjes, rijen dezelfde flats in de voorstad. Grootse gebouwen waar je één straat verder al niets meer van merkt. Deze stad geeft haar schoonheid niet zomaar prijs. "Vind me maar," lijkt ze te zeggen.

"Dat zal ik doen", fluister ik terug. Ik zal terugkomen. In het vroege voorjaar langs het water fietsen. Op de kade mijn benen naar beneden laten bungelen. Boeken lezen in het park, onder de bomen, op de pleinen. Eten in de vele restaurantjes. Dansen over straat.

Hier is nog zoveel meer te ontdekken.