Hij trok me aan mijn schouder naast het raam. Een tijdlang stonden we naast elkaar naar buiten te turen tot de trein een tunnel in dook.
'Dingen kunnen nog zo rotsvast zitten,' met een klap sloot hij het raam tegen de vuile smook die ineens naar binnen sloeg, 'zolang je zelf maar blijft bewegen kun je ze altijd weer veranderen. Eén stap opzij, een stapje van niks is genoeg en heel de wereld oogt anders. Een mens moet in het leven zijn eigen coulissen verplaatsen.'
Arthur Japin - Vaslav
Prachtig, ik hou van Japin..
BeantwoordenVerwijderenIk heb het boek liggen. Moet het gauw maar gaan lezen.
BeantwoordenVerwijderenMooi, heb nog nooit van het boek gehoord maar ga deze ook op mijn leeslijstje zetten!
BeantwoordenVerwijderen"Een mens moet in het leven zijn eigen coulissen verplaatsen."
Vreemd hoe je zulke dingen diep van binnen altijd wel weet, maar toch steeds een 'oja'-moment hebt als je het leest..