I've got an atlas in my hands

Take me to the docks, there's a ship without a name 

It is sailing to the middle of the sea 

The water there is deeper than anything you've ever seen 

Jump right in and swim until you're free 

Dit is nog steeds één van de mooiste nummers die ik de afgelopen tijd heb gehoord. Het raakt me: zijn stem, de tekst. Ik kan niet anders dan dromen als ik dit hoor.

Is het al weer een half jaar geleden dat ik naar Argentinië ging? Ruim zes maanden geleden dat ik op 4.000 meter hoogte tussen de flamingo's stond? Dat ik rozig van de Malbec door de wijngaarden fietste, empanada's geserveerd kreeg door een serveerster die grote kauwgombellen blies en weer liet klappen. Dat ik het ijs van de Perito Moreno gletsjer hoorde scheuren, de echo als onweer tussen de bergen. Ik denk nog vaak terug en verlang naar meer.

"You travel a lot, don't you?" zei S. laatst en hoewel ik altijd meer wil, had hij gelijk. Want sinds Zuid-Amerika ben ik al drie keer in Londen geweest, een weekend Zadar, een weekendje Duitsland. Over 2,5 week vertrek ik naar Italië, een nieuwe reis naar Vejer is al gepland, evenals een weekend Brussel en ik hoop nog een paar keer naar Londen te gaan. Ik mag niet klagen, en dat wil ik ook helemaal niet.

Maar verlangen mag ik wel, doe ik wel, wil ik altijd blijven doen.

De spanning van een grote reis, het ontdekken van volstrekt nieuwe gebieden en me de wereld nog meer eigen maken. Zuid-Amerika draag ik nog altijd bij me, ik denk er dagelijks aan terug en als ik de foto's bekijk voel ik nog de zon op mijn huid, hoe ijl de lucht was op die hoogte, de magie van flamingo's en regenboogmeren en het machtige gevoel van een rokende vulkaan. De wereld bleek nog zo veel mooier dan ik dacht en smaakt naar meer.

Heel graag wil ik terug, er is nog zo veel te zien daar, maar nog liever wil ik nu de andere kant op. Boekwinkels in Sydney, fjorden in Nieuw-Zeeland, leren duiken en vissen aan het schrikken maken. Kangoeroes en kiwi's, enorme gebieden zonder mensen en stranden waar ik nieuwe vrienden maak. Zelf op avontuur of meegenomen worden naar de plekken waar M. al eerder was.


Voorlopig kan het niet, geen tijd, geen geld, maar ik kan wel wachten; ik heb graag iets om naar uit te kijken. Ik zie het al voor me: masterdiploma op zak, twee jaar de tijd gehad om te sparen en te dromen. Met een backpack op mijn rug Schiphol binnenlopen; buiten valt sneeuw, maar ik heb de zon al in mijn hoofd.

De winter van 2014 - hoe klinkt dat? Ik ben van plan er een geweldige zomer van te maken.

I've got a plan 

I've got an atlas in my hands 

I'm gonna turn when I listen to the lessons that I've learned